Play Instructions: Install the game - Full Installation. Apply the official MOHAA: Spearhead v2.15 Patch. Apply the official MOHAA: Spearhead v2.11 Patch. Replace the original MOH_SPEARHEAD.EXE file with the one from the File Archive. Play the Game! MOHAA: Spearhead BLOOD PATCH. From 1943's Operation Husky, the first combat drop in history, to Varsity, the largest single-day drop, to Market Garden, the largest of all Airborne operations, the 101st and 82nd Airborne got Take to the skies in Medal of Honor Airborne, where your choices will turn the tide of WWII. Starting with your jump from a C-47, every choice you make can seal your fate. In the air, control your parachute to select the landing spot that brings you the greatest strategic advantage. "Coming out of the cloud bank, we could see tracers coming up from many angles. There was a tremendous racket such as experienced when flying through hail." -Radio Operator Roger Airgood Flying Through Hail is the sixth and final mission in Medal of Honor: Airborne. It takes place in a partially destroyed third-generation flak tower in Essen. This map is set in the city of Essen, Germany Description. Step into the boots of Boyd Travers, Private First Class of the 82nd Airborne Division and engage in battles throughout Europe. From rocky beginnings in Sicily to war-winning triumphs in Germany, each mission begins behind enemy lines, with an intense and fully interactive airdrop. go in the folder binaries of medal of honor airborne usually there (C:\\Program Files (x86)\\Steam\\steamapps\\common\\Medal of Honor Airborne\\UnrealEngine3\\Binaries) Delete moha_setup.exe Thats it You'll be able to play the game. the prob is that you wont be able to customise the setting. There's a file that lets you change it manually but I'm still studying it so stay tuned for more update . medal of honor warfighter serial number, key Have you previously added it to your Origin library @paciland? If not and the code is not being accepted then you will need to speak with one of our chat support advisers who will be able to take a look and advise you if the code can be redeemed. You can contact our live support at To speak with a chat adviser: Click on your product Origin Then select 'PC Manage my Account' Can't log in Finally, you can choose to begin a chat. You can also speak with our Twitter support team: Darko ★★ Novice Message 11 of 16 (407 Views) Community Manager May 2020 Did you purchase the game new or pre-owned @paciland? And when did you purchase it? Darko Message 12 of 16 (405 Views) ★★ Novice May 2020 @EA_Darko sincerely, I do not remember, it was some years ago but I tried it now for the first time Message 13 of 16 (375 Views) Community Manager May 2020 Hey @paciland the best thing I can recommend is to speak with our live support again and explain the situation. Darko Message 14 of 16 (369 Views) ★★ Novice Message 15 of 16 (355 Views) Community Manager May 2020 There is nothing more that we can do on AHQ @paciland. If the code has previously been used then our live support will be able to assist with tracking it down and if the code pre-dates ORigin then they will be able to advise you further. Darko Message 16 of 16 (352 Views) Od premiery Medal of Honor: Pacific Assault minęły zaledwie trzy lata, a już da się zauważyć, że wiele osób nie tylko o tej grze zapomniało, ale też paradoksalnie wystawia do wszelakich porównań wcześniejszą odsłonę cyklu, czyli Allied Assault. W moim prywatnym rankingu MoH:PA nie wlecze się w ogonie peletonu, ale daleko mu też do ścisłej czołówki. Wydawać by się mogło, że rynek strzelanin FPP widział i słyszał już wszystko, a jednak Airborne stara się wypełnić pewną niewielką lukę, oferując parę fajnych nowinek. Czy to wystarczy do powtórzenia czy nawet przebicia sukcesu Medal of Honor: Allied Assault? Jednoznacznej odpowiedzi, bez zagłębienia się w szczegóły, nie mogę niestety udzielić. Grand Theft AirborneNajnowszej części wydawanego przez Elektroników cyklu przyświecały trzy hasła reklamowe: „go anywhere”, „start anywhere” i „fight anywhere”. Oczywiście wiara w te zapowiedzi wymagała sporej naiwności, ogólne założenia były jednak bardzo ciekawe. Prawie każda sesja z Airborne rozpoczyna się w taki sam sposób, czyli od skoku ze spadochronem. Zmagając się z prawami fizyki musimy szybko zdecydować, w jakim miejscu wypadałoby wylądować. To właśnie ten element miał przesądzić o rewolucyjności gry i... trzeba przyznać, że początkowo wybór miejsca lądowania sprawia ogromną frajdę. Najprościej znaleźć się na ziemi, wystarczy jednak kilka udanych lądowań na dachach budynków mieszkalnych, kościołów czy fabryk, żeby przekonać się, iż takie akcje są zdecydowanie ciekawsze. Go anywhere, ale tam, gdzie ci pozwolimy. Gdy się już nieco ochłonie, zaczyna się niestety zauważać irytujące ograniczenia. Można wyjść z założenia, że wylądowanie na budynku stanowiącym jeden z głównych celów danej misji doprowadzi nas do szybszego zakończenia sprawy. Autorzy nie zapomnieli o tym problemie. Powinno być tak, że zbliżając się do danej konstrukcji znaleźlibyśmy się pod zmasowanym ostrzałem. Częściej jednak zamiast oporu ze strony wroga mamy do czynienia z niewidzialną ścianą, czy też czymś na kształt powietrznego wiru, uniemożliwiającego zbliżenie się do danego sektora mapy. Samo w sobie przeczy to swobodzie rozgrywki, mającej stanowić jeden z głównych atutów Airborne. Wielka szkoda, gdyż zaciekłe ataki przeciwników w zupełności mogłyby tu wystarczyć. Dość jednak narzekań, gdyż chciałbym też zwrócić uwagę na parę dobrze rozwiązanych kwestii. Na każdej planszy znajduje się kilka premiowanych miejsc lądowań. Ich odszukanie nie trwa na szczęście wieczność, choć już samo lądowanie może być kłopotliwe. Gra może wymusić zmieszczenie się w niewielką szczelinę w dachu, czy dotarcie do wąskiego drewnianego mostku, zlokalizowanego pomiędzy dwoma budynkami. Wylądowanie w bonusowej strefie jest zazwyczaj równoznaczne z możliwością szybszego dotarcia do celu czy bezkarnej likwidacji niczego niespodziewających się oponentów. Wybrać możemy także oznaczoną przez grę zieloną strefę. Jest ona w miarę bezpieczna i można się tu za darmo dozbroić. Medal of Honor: Airborne okładka gry Informacje Gatunek FPS Producent Electronic Arts Wydawca Electronic Arts Data wydania Windows i Xbox 360: 4 września 2007 EU: 7 września 2007 PL: 14 września 2007 PlayStation 3: 13 listopada 2007 EU: 7 grudnia 2007 PL: 7 grudnia 2007 Platformy Windows Xbox 360 PlayStation 3 Wymagania procesor Pentium IV 3 GHz lub podobny 1 GB RAM karta graficzna 128 MB 9 GB miejsca na dysku twardym Nośnik DVD BD-ROM Aktualna wersja Kompozytor Michael Giacchino Medal of Honor: Airborne – gra komputerowa z gatunku first-person shooter osadzona w realiach II wojny światowej, wyprodukowana i wydana w 2007 przez Electronic Arts. Jest to jedenasta część serii gier komputerowych Medal of Honor. Gracz kieruje w niej żołnierzem amerykańskiej 82. Dywizji Powietrznodesantowej, który bierze udział w operacjach powietrznodesantowych na terenie Europy. Pierwsze wzmianki o Medal of Honor: Airborne pojawiły się w 2005 roku. Prace nad grą trwały dwa lata. Użyto w niej silnika gry Unreal Engine 3. Produkcji towarzyszyła szeroko zakrojona kampania promocyjna, między innymi impreza zorganizowana przez Electronic Arts na Mierzei Helskiej. Po wydaniu gra spotkała się jednak z mieszaną reakcją krytyków. Chwalono nowatorską w dziejach gatunku możliwość skoków spadochronowych oraz oprawę audiowizualną, natomiast krytykowano rażące odejście od realiów wojennych, brak silnika fizycznego czyniącego rozgrywkę bardziej wiarygodną, mało nowatorski tryb gry wieloosobowej oraz oszustwa sztucznej inteligencji wobec gracza. Fabuła[] W Medal of Honor: Airborne gracz wciela się w rolę spadochroniarza amerykańskiego, kaprala Boyda Traversa, który należy do 82. Dywizji Powietrznodesantowej. Gra rozpoczyna się lądowaniem amerykańskich wojsk powietrznodesantowych na Sycylii w ramach operacji „Husky”. Po wylądowaniu w wiosce Adanti Travers bierze udział w zniszczeniu kilku włoskich działek przeciwlotniczych, po czym siły amerykańskie wypierają wojska Osi z wioski. Rok później żołnierze 82. DP lądują w ramach operacji „Avalanche” w ruinach Paestum, gdzie przystępują do niszczenia niemieckich linii zaopatrzenia i środków komunikacji. Następnie dołączają do głównych sił alianckich. W 1944 roku Travers bierze udział w lądowaniu w Normandii. 82. DP zostaje zrzucona na tyłach bunkrów niemieckich, gdzie jej żołnierze likwidują radary i opanowują wieżę obserwacyjną. Następnie uczestniczą oni w operacji „Market Garden”. Zrzuceni w okolicy Nijmegen, po ciężkich walkach zdobywają most umożliwiający przedarcie się alianckich sił pancernych w głąb Holandii. W 1945 roku Travers uczestniczy w operacji „Varsity”, podczas której niszczy kilka obiektów przemysłowych w Zagłębiu Ruhry. Ostatnia misja polega na fikcyjnym ataku amerykańskich spadochroniarzy na potężną wieżę obronną (Flakturm), która po jej zdobyciu zostaje wysadzona w powietrze. Rozgrywka[] Gracz obserwuje świat wirtualny przedstawiony w grze z perspektywy pierwszej osoby. Na ekranie widnieją wskaźniki pomagające w rozgrywce: kompas wskazujący cele misji oraz wskaźniki amunicji i poziomu życia. Pasek wskazujący poziomy życia podzielony jest na cztery segmenty; jeżeli po otrzymaniu obrażeń nastąpi spadek poziomu życia, może się ono zregenerować w ramach danego segmentu. Kolejne wypełnianie kolejnych segmentów życia następuje po zebraniu apteczek. Kierowany przez gracza bohater może poruszać się w dowolnym kierunku, skakać i kucać za osłonami. Do dyspozycji ma trzy rodzaje broni służącej do zwalczania komputerowych wrogów, które może zmieniać w trakcie misji. Rodzajów broni palnej jest ogółem jedenaście. Podczas walk gracz ma możliwość rzucania granatami podzielonymi na odłamkowe i przeciwpancerne (które są nowością w serii). Ponadto w walce na bliską odległość gracz może atakować wrogów kolbą broni. W kampanii jednoosobowej dostępne jest sześć misji. Rozpoczynają się od skoku z samolotu transportowego na spadochronie, przy czym gracz ma możliwość wybrania broni, z jaką zostanie zrzucony. Gracz może wylądować w dowolnym miejscu na mapie, przy czym najkorzystniejsze jest lądowanie w strefach oznaczonych zieloną flarą. W owych strefach, w których znajdują się zwykle sojuszniczy komputerowi żołnierze, gracz może na przykład uzupełnić amunicję. Podczas działań wojennych można ulepszyć posiadaną broń, z której przedtem często się korzystało. Ulepszenia mogą być jednorazowe (na przykład granaty nasadkowe) lub stałe (na przykład mniejszy odrzut przy oddawaniu strzałów). Zapis aktualnego stanu gry dokonywany jest automatycznie po wykonaniu określonego zadania podczas misji. Tryb gry wieloosobowej oferuje możliwość grania przez jednocześnie 12 osób na jednej mapie. Poza standardowym dostępny jest tryb Team Deathmatch, gdy gracze wybierają jedną ze stron konfliktu: aliantów lub Oś, a zwycięzcą zostaje drużyna, która zdobyła w określonym czasie najwięcej punktów. Team Deathmatch Airborne charakteryzuje się ponadto tym, że alianci zostają zrzuceni na mapę podobnie jak w kampanii, a gracze po stronie Osi pozostają na ziemi. Natomiast w trybie Objective obie drużyny mają za zadanie zdobycie trzech flag wroga i przyniesienie ich do własnego punktu. Postacie[] Szeregowy/karpal Boyd Travers – główny protagonista, członek 82. Dywizji Powietrznodesantowej. Sierżant Dane – członek 82. Dywizji Powietrznodesantowej. Sierżant Setzer – członek 82. Dywizji Powietrznodesantowej. Szeregowy Writh – członek 82. Dywizji Powietrznodesantowej. Kapral Kish – lider oddziału saperów z 5. Armii. Pułkownik Scott Webb – oficer głównodowodzący 82. Dywizji Powietrznodesantowej. Generał Clark Generał Barton Dowódca eskadry – członek 82. Dywizji Powietrznodesantowej. Jimmy – amerykański bądź brytyjski pilot. Produkcja[] Pierwsze wzmianki o nowej części serii Medal of Honor pojawiły się w 2005 roku. 17 stycznia 2006 roku przedsiębiorstwo Electronic Arts ujawniło szczegóły dotyczące produkcji gry. Wydawca gry wspomniał o „w pełni interaktywnej” części rozgrywki, polegającej na zrzucie ze spadochronu, oraz o możliwości ulepszania posiadanej broni. 9 maja 2006 roku na targach Electronic Entertainment Expo pokazano film demonstracyjny, który pokazywał fragment rozgrywki ze zrzutem spadochronowym. Dla potrzeb gry Electronic Arts podpisało umowę z przedsiębiorstwem DaimlerChrysler, która pozwalała na wykorzystanie samochodów Willys Jeep. Ścieżkę dźwiękową skomponował Michael Giacchino. Medal of Honor: Airborne została zaprojektowana przy użyciu silnika Unreal Engine 3. Za jego pomocą twórcy zaprojektowali szczegółowo wyglądające postacie, a także umożliwili wyświetlanie gry światłocieni oraz zmiennych warunków atmosferycznych. Gra obsługuje renderowanie HDR. Patrick Gilmore, główny projektant gry, mówił w wywiadach o użyciu przez jego studio systemu sztucznej inteligencji Affordance. Umożliwia on komputerowym żołnierzom wyszukiwanie osłon chroniących ich przed ostrzałem i ukrywanie się za nimi. Gilmore w kwestii rozgrywki wspominał też, że początkowo twórcy zamierzali umieścić na początku każdej misji dodatkową postać – „przewodnika” lądującego przed właściwym bohaterem na wrogim terenie, co miało stanowić preludium do właściwej akcji. Jednak ze względu na znikomy wpływ na rozgrywkę zrezygnowali z tego pomysłu. Grze towarzyszyła szeroko zakrojona promocja. W dniach od 9 do 12 sierpnia 2007 roku Electronic Arts zorganizowało na Mierzei Helskiej imprezę pod nazwą D-Day Hell. Składała się ona z inscenizacji niektórych bitew II wojny światowej: zdobycia baterii w Merville i lądowania na plaży Omaha. 23 sierpnia pojawiła się wersja demonstracyjna Medal of Honor: Airborne, która zawierała jedną misję umiejscowioną na Sycylii. 4 września 2007 roku miała miejsce premiera gry w wersji na platformy Windows i Xbox 360, natomiast 13 listopada 2007 roku – premiera na konsoli PlayStation 3. Medal of Honor: Airborne spotkała się z różnorodną reakcją recenzentów. Średnia ocen gry w wersji na komputery osobiste wyniosła 78% według agregatorów GameRankings i Metacritic. Niższą średnią ocen uzyskały wersje gry przeznaczone na konsole: odpowiednio 76% i 75% na PlayStation 3 oraz 74% i 73% na Xboksa 360. Recenzenci na ogół chwalili swobodę wyboru przez gracza miejsca lądowania na mapie. Jerzy Poprawa z pisma „CD-Action” pozytywnie ocenił fakt, że gracz może lądować w dowolnym miejscu i wybrać kolejność wykonywania zadań. Jednak Aaron Thomas z portalu GameSpot, w przeciwieństwie do Poprawy, twierdził, że niewidzialne ściany skutecznie ograniczają działania gracza, a lądowanie w dowolnym miejscu poza bezpieczną strefą kończy się najczęściej śmiercią. Dan Adams z portalu IGN zauważył, że iluzję wolności skutecznie rozwiewa brak silnika fizycznego, uniemożliwiający niszczenie budynków czy nawet zwykłych przedmiotów na mapie. W efekcie nawet ukrywając się za drewnianym płotem, gracz może skutecznie unikać ciężkiego ostrzału. Natomiast Kristan Reed ze strony Eurogamer nie widział w tym niczego, co by przeszkadzało w rozgrywce, zrzucając obowiązek istnienia praw fizyki na następną generację gier komputerowych. Różnie oceniano sztuczną inteligencję w grze. O ile Kristan Reed chwalił komputerowych wrogów za wyszukiwanie osłon i ukrywanie się za nimi, to Sal Accardo ze strony GameSpy doszukał się w jej zachowaniu czystego oszustwa. Zwrócił uwagę na fakt, że w dziwny sposób wrogowie zawsze wiedzą, gdzie znajduje się gracz i strzelają ze znacznych odległości z wysoką celnością. Jerzy Poprawa ponadto stwierdził, że mimo zdolności chowania się za osłonami i odkopywania rzuconych granatów komputerowi przeciwnicy są łatwo podatni na zaskoczenie. Zwrócono ponadto uwagę na bardzo wysoką niekiedy odporność wrogów na strzały. Aaron Thomas ponadto pisał, że bardzo źle wykonano system wykrywania strzałów, w efekcie czego trudno trafić przeciwnika. Frustrację wywołały wśród niektórych krytyków końcowe części gry. Sal Accardo stwierdził, że moment w Nijmegen, gdy z drugiej strony mostu Niemcy strzelają w gracza pociskami z Panzerfaustów, ma tak wysoki poziom trudności, jak „aleja snajperów” w Medal of Honor: Allied Assault. Jerzy Poprawa uznał ten poziom nawet za bardziej frustrujący. Ponadto oskarżył w tym momencie grę o naginanie prawdy historycznej, zwłaszcza w dwóch ostatnich misjach (Varsity i Flakturm). Przeciwników tam występujących określił mianem Terminatorów ze względu na ich wygląd i absurdalną odporność na strzały. Dodatkowo całą ostatnią misję uznał za przekombinowaną i pisał, że w chwili jej ukończenia nie chciał już powracać do gry. Twierdził też, że przyjemność z gry psuł mu system zapisu dokonujący się dopiero po zaliczeniu danego zadania. W kwestii technicznej krytycy chwalili oprawę audiowizualną. Jerzy Poprawa bardzo pozytywnie ocenił stronę wizualną gry (w tym takie drobiazgi jak realistycznie odwzorowany widok przez celownik z karabinu wyborowego) oraz klimatyczną ścieżkę dźwiękową. Kristan Reed zwrócił uwagę na szczegółowość obrazu, a Dan Adams ocenił modele postaci i animacje jako bardzo dobre. Z kolei Aaron Thomas był bardziej sceptyczny: twierdził, że eksplozje wyglądają przestarzale jak na siódmą generację gier komputerowych, a budynki w większości są takie same. Chwalił jednak wygląd broni i szczegółowość tekstur. W kwestii rozgrywki wieloosobowej nie okazywano entuzjazmu; krytycy pozytywnie oceniali tryb Team Deathmatch Airborne, aczkolwiek Sal Accardo stwierdził, że właściwie nic nowego w tej kwestii gra nie oferuje. Ponadto ze względu na nieprzemyślaną rozgrywkę ocenił grę jako raj dla kamperów. W ogólnym rozrachunku Medal of Honor: Airborne wzbudziła mieszane reakcje: Reed polecał ją jako jego zdaniem najlepszy first-person shooter o tematyce II wojny światowej, natomiast Poprawa opisał ją jako „dziwną hybrydę Medal of Honor i Return to Castle Wolfenstein”, która nie ma klimatu wojny i nie budzi większych emocji. Źródła[] Wikipedia Gry z serii Medal of Honor Gry na PC Allied Assault (Spearhead • Breakthrough) • Pacific Assault • Airborne Gry na konsole stacjonarne Medal of Honor • Underground • Frontline • Rising Sun • Europen Assault • Airborne • Heroes 2 Gry na konsole przenośne Underground • Infiltrator • Heroes • Heroes 2 Gry na telefony Real War • Airborne • Medal of Honor 2010 Anulowane Fighter Command • Rising Sun 2 Wojna współczesna Medal of Honor • Warfighter

serial medal of honor airborne