Synopsis. In 1906 Vienna, a young lieutenant Franz (Alain Delon) has an affair with a married baroness, Lena. He decides to put an end to it when he meets Christine (Romy Schneider, Delon's fiancée in real life), a musician's daughter. It’s been 40 years since Romy Schneider left us. On this occasion, the Sunday newspaper wished to question Alain Delon, who was one of his companions. If he evokes his relationship with the actress with great tenderness, the father of Anthony Delon also returned to the funeral of Romy Schneider in which he did not participate. “Alain never talked about her, but I would see from time to time a shadow of sadness cross his face,” she said later. Schneider died in 1982, less than a year after her 14-year-old son died after impaling himself accidently on a railing. Nathalie Delon said she quickly tired of her life with the philandering actor in the Hollywood hills. Romy Schneider. Actress: That Most Important Thing: Love. Romy Schneider was born on 23 September 1938 in Vienna, Austria into a family of actors. Making her film debut at the age of 15, her breakthrough came two years later in the very popular trilogy Sissi (1955). Her mother, supervising her daughter's career, immediately approved Romy's participation in Christine (1958), the remake of Max Poleg tedaj 17-letne Romy je v trilogiji o cesarici Sissi nastopila tudi njena mati Magda Schneider. Foto: MMC RTV SLO. S temi besedami je francoski igralec Alain Delon na predstavitvi novoizdane knjige Romy Schneider - "Delon-Romy. Ils se sont tant aimes " (Tako zelo sta se ljubila) opisal svojo veliko ljubezen, ki je po razdoru razmerja z Photo of Alain Delon and Romy Schneider for fans of Romy Schneider 10400522. Romy Schneider Club Join New Post. Add interesting content and earn coins. . Alain Delon i Romy Schneider w filmie Basen Związek Romy Schneider i Alaina Delona, mimo że nie oparł się próbie czasu, przetrwał w świadomości miłośników kina jako symbol szalonej młodzieńczej miłości. Panna z dobrego domu o nienagannych manierach i zadziorny, nieokrzesany chłopak stworzyli jedną z najpiękniejszych par Europy. Jest 2008 rok. Tego wieczoru sala paryskiego Theatre du Chatelet została wypełniona po brzegi. Wszyscy obserwują scenę i czekają w napięciu. Pojawia się Alain Delon. Swobodnym krokiem przemierza estradę i nisko skłania się przed publicznością. To wyjątkowa okazja. Wszyscy zgromadzeni na sali czują osobliwość tej chwili. Delon odbiera honorowego Cezara dla Romy Schneider, aktorki, która nie żyje już od blisko 27 lat. Z sufitu zjeżdża ogromne zdjęcie zrobione na paryskim lotnisku w 1968 roku. Są na nim Romy i Alain – piękni, młodzi i roześmiani – to ich pierwsze spotkanie po kilku latach rozłąki. Aktor bierze mikrofon do ręki i zaczyna mówić: „Poproszono mnie o przekazanie jej honorowego Cezara, zgodziłem się. Dlaczego? Dlaczego? Bo w tym roku miałabyś siedemdziesiąt lat i tak strasznie mi ciebie brakuje. Bo byliśmy zaręczeni przed pięćdziesięciu laty, bo przed czterdziestu pływaliśmy razem w Basenie, bo kochaliśmy się, byliśmy razem szczęśliwi – i nieszczęśliwi, kiedy odszedł od nas David. Bo to byłaś ty, bo to byłem ja. Dlatego. Tego wieczoru chciałbym państwa prosić o rzecz prostą, ale symboliczną: byście wstali i razem ze mną uczcili aplauzem jej siedemdziesięciolecie… Dla ciebie, moja Puppele, dla ciebie, moja miłości”. Jak ogień i woda Romy Schneider i Alain Delon poznali się, jak to zwykle bywa w wypadku aktorów, podczas realizacji filmu. Była to międzynarodowa koprodukcja – Christine – w reżyserii Pierra Gasparda-Huita. Spotkanie odtwórców głównych ról zostało starannie zaaranżowane – para poznała się na lotnisku 10 kwietnia 1958 roku. W paryskim porcie lotniczym na Romy czekał ubrany w elegancki garnitur Delon z bukietem czerwonych róż. Jej towarzyszyła rodzina, jemu reżyser, producent filmu i jeszcze jeden aktor odgrywający znaczącą rolę w Christine, Jean-Claude Brialy. Co ciekawe, Romy i Alain w ogóle nie przypadli sobie do gustu. On miał nazwać niemiecką aktorkę źle ubraną „blond gęsią”, ona zaś mówiła potem o Delonie: „zbyt przystojny, zbyt ufryzowany, zbyt młody chłopak, ubrany jak dżentelmen, w koszuli i pod krawatem, i w zbyt modnym garniturze […]. Całość była jak dla mnie pozbawiona smaku, a chłopak – nieciekawy”. Z pewnością na wzajemną nieufność wpływała nierówna pozycja obojga w świecie filmu. Romy Schneider była już wówczas gwiazdą na skalę europejską. Jej rola w trylogii o austriackiej cesarzowej Sissi uczyniła ją narodowym bożyszczem i chętnie angażowaną aktorką. Z kolei Delon był jeszcze mało znany, dopiero zaczynał swoją karierę. W filmie miał być tłem dla słynnej niemieckiej gwiazdy. Co więcej, Alaina i Romy całkowicie różniło pochodzenie społeczne i wychowanie. Ona była panną z dobrego domu, przyzwyczajoną do opływania w luksusach. On z kolei był nieokrzesanym młodzieńcem, miał za sobą bardzo trudne dzieciństwo i niełatwą młodość, którą spędził jako żołnierz na wojennym froncie w Indochinach. Filmowy romans przeobraził się jednak w rzeczywistość i młodzi wkrótce nawiązali wspólny język. Co prawda, Romy nie znała francuskiego, a Alain niemieckiego, dlatego porozumiewali się po angielsku. Aktorka ze względu na niechęć rodziny do niesfornego Francuza skrzętnie ukrywała swoje uczucia przed najbliższymi. Jednak któregoś dnia, podczas zdjęć w Wiedniu, matka Romy przyjechała z niezapowiedzianą wizytą i zastała córkę w hotelowym pokoju w objęciach Alaina. Rodzina młodej aktorki miała nadzieję, że romans zakończy się wraz z kręceniem Christine. I wszystko na to wskazywało – po zakończeniu realizacji filmu Delon odleciał do Paryża, a Schneider udała się na samolot do Kolonii. W ostatniej chwili zmieniła jednak zdanie – oddała bilet i zmieniła kierunek lotu na Paryż. Romy Schneider i Alain Delon w 1959 r. Po wylądowaniu we Francji szczęśliwa zadzwoniła z budki telefonicznej do zaskoczonego Alaina, który natychmiast przyjechał i zabrał ukochaną do mieszkania przyjaciela, Georgesa Beaume’a, przy Malaquais 3. To tam, w skromnym lokum, mieli spędzić najbliższy, szalony czas. Rodzina Romy potraktowała jej zachowanie jako ucieczkę i za wszelką cenę próbowała nakłonić ją do powrotu. Nic nie mogło jednak wówczas rozdzielić pary – byli po prostu nieziemsko zakochani. „Miłość dwudziestoletnich dzieci” On miał 23 lata, ona 20 – świat stał przed nimi otworem, a łączące ich uczucie wydawało się niezwykle silne. Alain po latach wspominał ten okres: „Miłość dwudziestoletnich dzieci bardzo piękna i bardzo czysta. (…) Tak, ona była moją pierwszą prawdziwą miłością, miłością młodzieńczą. Czegoś takiego się nie zapomina! Wiedziałem, że po niej nic nie będzie już takie jak przedtem.” Romy z kolei tak mówiła o pierwszych miesiącach mieszkania we Francji z Alainem: „miałam dziewiętnaście lat, po raz pierwszy moja noga stanęła na paryskim bruku i chciałam przeżyć wielką miłość do kogoś, kogo uwielbiam. Dla mnie Paryż to był najpierw Alain Delon”. Francuski aktor pokazał Romy zupełnie inne życie od tego, które znała do tej pory. Była w nim wolność od wszelkich, zwłaszcza obyczajowych ograniczeń. Aktorka nic sobie nie robiła z mieszczańskiej moralności, w której została wychowana, a eleganckie towarzystwo zamieniła na paryską bohemę. We Francji role się jednak zamieniły – tutaj Romy była niemal anonimową osobą, bez znajomości języka nie mogła liczyć na ciekawe propozycje, a tymczasem kariera Delona nabierała rozpędu. Wieczni narzeczeni W 1959 roku Magda Schneider i jej mąż, Hans Blatzheim, zakupili ekskluzywną posiadłość w Szwajcarii, nad jeziorem Lugano. Romy i Alain oficjalnie tam zamieszkali, choć w rzeczywistości bardziej „pomieszkiwali”. W willi Maro ojczym aktorki zaaranżował bal zaręczynowy, aby uciąć niewybredne komentarze rodzimej prasy pod adresem pasierbicy. Przyjęcie odbyło się w marcu 1959 roku. Para na oczach dziennikarzy wymieniła zaręczynowe obrączki z plecionego złota białego, czerwonego i żółtego. Kolejną podobną sesję zdjęciową dla prasy z zakochaną parą w roli głównej zorganizowano na Święta Bożego Narodzenia. Data ślubu nie została jednak ustalona, a w kolejnych latach była nieustannie zmieniana. Romy i Alain mieli pozostać wiecznymi narzeczonymi. Kolejny rok przyniósł Delonowi wiele ciekawych propozycji filmowych, między innymi rolę w Rocco i jego braciach Luchino Viscontiego. Z tej okazji kochankowie przeprowadzili się do Włoch – długo pomieszkiwali u słynnego włoskiego reżysera, który często gościł artystów. Podobno Alain i Romy zaprezentowali tam iście włoską naturę – na zmianę ostro się kłócili, by potem paść sobie w ramiona. Wynajęli też dom w Rzymie, a Romy dostała od Viscontiego propozycję wystąpienia wspólnie z Delonem we francuskiej sztuce Szkoda, że jest nierządnicą, która okazała się ważnym punktem jej aktorskiej kariery i wyszlifowała jej francuski. Romy Schneider i Alain Delon w prywatnym pałacu Wzrastająca popularność Delona oraz nieustanne wpływy finansowe z młodzieńczych sukcesów Schneider pozwoliły parze na wynajęcie ekskluzywnego apartamentu w modnej paryskiej dzielnicy, przy avenue de Messine. Zakochani chętnie zapraszali dziennikarzy do swojego przybytku i urządzali sesje zdjęciowe. Zakupili również wiejską posiadłość niedaleko Paryża, w Tancoru, gdzie chętnie spędzali czas ze swoimi psami. Paradoksalnie podwyższenie standardu życia stało się pierwszą z przyczyn wzajemnego oddalania Romy i Alaina. Nieustannie zaangażowani w rozmaite kontrakty żyli w ciągłych rozjazdach. Co więcej, Delon nieco przesadnie zaczął kreować swój publiczny wizerunek, w którym niebagatelną pozycję zajmowały rzeczy materialne. Zapraszał do swojej posiadłości również podejrzane towarzystwo, mające powiązania ze światem gangsterskim, co łączyło się z jego charakterystycznymi rolami filmowymi. Koniec filmowej idylli Trzeba powiedzieć, że Alain nie należał do wiernych narzeczonych. Wręcz przeciwnie, wykorzystywał niemal każdą okazję, by nawiązać przelotny romans. Romy przeżywała katusze zazdrości, co doprowadzało do wiecznych kłótni, ciągle jednak wybaczała ukochanemu. Z czasem zaczęła pragnąć stabilizacji – rodziny i dzieci, dla których gotowa była poświęcić swoją karierę. We wrześniu 1963 roku przed wyjazdem Schneider do USA, gdzie miała nagrywać kolejny film, aktorka napisała wymownie do swoich przyjaciół: „Jadę teraz za ocean. […] Myślę o Was i wrócę, mam nadzieję, już jako madame Delon”. Alian szedł jednak w zupełnie inną stronę i ostatecznie zadał Romy ogromny cios. Podczas pobytu narzeczonej w USA za pośrednictwem swojego przyjaciela, Georgesa Beaume’a przekazał Romy list ze swoją decyzją o odejściu. Aktorka niezwykle mocno przeżyła tę wiadomość. Popadła w depresję, a nawet targnęła się na swoje życie. Decyzja Delona była tym bardziej raniąca, że wkrótce aktor poślubił poznaną na planie Samuraja modelkę, Nathalie Canovas, z którą nawiązał romans jeszcze w trakcie związku z Romy. Romy Schneider i Alain Delon w 1968 roku Dlaczego Alain opuścił Romy? Romy Schneider i Alain Delon przeżyli ze sobą pięć lat, podczas których cały świat filmowy czekał na ich ślub. Katastrofa ich wielkiej miłości, która skończyła się bardzo pospolicie, nie przesądziła jednak o późniejszych relacjach. Oboje zostali bowiem prawdziwymi przyjaciółmi. Po latach analizowali również przyczyny swojego rozstania – Delon twierdził, że nigdy nie przestał kochać niemieckiej gwiazdy, ale że po prostu ich światy się oddaliły. Właściwie od początku należeli do dwóch różnych środowisk, choć mieli nadzieję, że miłość pokona wszelkie bariery. Nie da się jednak ukryć, że Delon – wiecznie niespokojny duch gardzący wszelkimi zobowiązaniami i oficjalną etykietą czuł nieustanną irytację w konfrontacji z kindersztubą Romy. W swojej książce napisał nawet: „Ona pochodzi z warstwy społecznej, której nienawidzę najbardziej na świecie. To nie jej wina, że na jej nieszczęście została przez tę warstwę ukształtowana. Przez pięć lat nie udało mi się wytrzebić tego, co wpajano w nią przez dwadzieścia. Podobnie jak we mnie jest dwóch, trzech, ba, nawet czterech Alainów Delonów, tak w niej są dwie Romy Schneider. Ona sama to wie. Jedną Romy kochałem ponad wszystko na świecie, drugiej równie mocno nienawidziłem”. Wieczna miłość filmowych kochanków Drogi legendarnej pary się rozeszły – on wikłał się w kolejne związki z kobietami, ona w dwa nieudane małżeństwa. Delon zachował jednak ogromny sentyment do swojej pierwszej miłości i przez resztę życia Romy, aż do jej tragicznej śmierci, okazywał jej wsparcie. To dzięki niemu zapomniana niemal gwiazda wróciła na wielki ekran w pięknym stylu. Delon wywalczył bowiem dla Schneider rolę w słynnym Basenie w 1969 roku. To na planie tego filmu spotkali się po raz pierwszy od swojego spektakularnego rozstania. Co więcej, zagrali kochanków (!), a namiętność bijąca od ich relacji z poszczególnych kadrów wydaje się całkowicie autentyczna. Delon był również przy Romy w najtragiczniejszym momencie jej życia – gdy zmarł jej czternastoletni syn David w 1981 roku. To francuski aktor zorganizował pogrzeb i zadbał o prywatność byłej narzeczonej. Bardzo starał się, by Schneider wróciła do równowagi psychicznej. Niestety to ostatnie zadanie się nie udało – Romy najprawdopodobniej popełniła samobójstwo w paryskim hotelu 29 maja 1982 roku. Alain zjawił się na miejscu jako jeden z pierwszych i zamknął się z jej ciałem w samotności, by opłakać ukochaną. Załatwił pogrzebowe formalności, choć sam nie wziął udziału w ceremonii – stwierdził, że go to przerosło. Istnieje również plotka głosząca, że aktorka nie leży w oficjalnym miejscu pochówku, ale że Delon pochował Romy w swojej posiadłości. Przez kolejne lata Alain często wspominał swoją dawną wielką miłość. To on odebrał pośmiertnie przyznanego jej honorowego Cezara w 2008 roku. Zapytany, czy żałuje, że nie ożenił się przed laty z niemiecką aktorką, odpowiedział twierdząco. Czy gdyby Romy i Alain zostali małżeństwem historia potoczyłaby się inaczej? Być może… Delon w dniu śmierci ukochanej powiedział szczerze: „Nigdy nie zapomnę jej uśmiechu. Wypływał prosto z duszy”. Literatura: G. Krenn, Romy i Alain. Szalona miłość, przeł. M. Skalska, Warszawa 2015. Leur histoire a commencé en 1958. C’est l’année où ils se sont rencontrés pour la première fois. Romy Schneider, une actrice d’origine allemande, fait tomber sous son charme celui qui deviendra plus tard son fiancé. C’était lors du tournage du film Christine. Quelques mois après, ils se sont fiancés alors qu’ils étaient en voyage romantique, en Italie. Ils étaient par la suite surnommés, par le monde entier, « les fiancés de l’Europe ». Alain Delon est revenu, lors d’une entrevue avec la JDD, sur la mort de son grand amour. C’était le 29 mai 1982. Elle n’avait que 43 ans. L’entrevue s’est passée le 28 mai 2022. L’émouvante anecdote d’Alain Delon Durant l’interview, le papa d’Anthony Delon, explique la raison de son absence aux obsèques de son ancienne fiancée. « Elle a été mon premier grand amour. Je ne voulais pas être la cible des photographes, c’était du voyeurisme. Je suis allé me recueillir sur sa tombe quelques jours plus tard, pour être seul avec elle, sans personne. En revanche, je suis allé la veiller chez elle. Je lui ai écrit une lettre, que j’ai souvent lue depuis à la télévision. », a-t-il dit. Ému, il continue en racontant : « J’ai pris une photo d’elle morte sur son lit, que je garde dans mon portefeuille : Romy a l’air de dormir d’un sommeil profond, elle est magnifique. Je la regarde souvent… » La photo est donc pour lui un moyen de garder un souvenir éternel de son grand amour. Une rupture inattendue Alain Delon, en guise de rappel, est l’acteur du film Sois belle et tais-toi. Il s’est amouraché d’une autre femme et a décidé de rompre d’avec Romy Schneider. Ce fut un choc brutal pour cette dernière. Elle qui venait tout juste de rentrer de voyage, ne s’attendant pas à une rupture aussi soudaine. La jolie blonde n’a rien vu venir. C’est dans une lettre qu’elle découvre que son fiancé la quitte pour une autre. Une femme qui s’appelle Nathalie (Francine Canovas). C’est la seule femme avec qui Delon s’est marié et il a eu un enfant avec elle. Ils ont divorcé en 1969. C’est Bernard Pascuito, l’un des biographes de la star de Sissi, qui a révélé l’histoire. « Romy était partie à l’étranger. Lorsqu’elle rentre à Paris, elle le rejoint à leur appartement, et là sur la table du salon il y a un bouquet de fleurs, et un petit mot : “La raison me force à te dire adieu. Nous avons vécu notre mariage avant de nous épouser. Notre métier nous enlèverait toute chance de survie… ne te trompe pas sur la couleur de ces fleurs : ce ne sont pas des roses noires. Je te rends ta liberté en te laissant mon cœur. Je suis parti avec Nathalie. Pardonne-moi. Alain” », racontait le biographe. Les autres histoires d’amour d’Alain Delon Alain Delon a également eu une histoire d’amour avec une autre femme, Rosalie Van Breemen. Alain-Fabien (né en mars 1994) est le fruit de cet amour. Ils ont aussi eu une fille qui s’appelle Anouchka. Elle est née en 1990, un 25 novembre. Sa relation avec Rosalie se termine en 2001. Nombreuses ont été les conquêtes d’Alain Delon. Parmi celles-ci figurait une autre actrice allemande répondant au nom de Nico. L’histoire se serait passée durant sa relation avec Romy Schneider. Elle a donné naissance à un fils que Delon n’a pas reconnu comme le sien. En 2019, Christian Aaron dit Ari, poursuit Delon en justice pour une reconnaissance de paternité. Delon a également eu une histoire avec deux femmes, en même temps. L’une d’elles était Maddly Bamy. Une danseuse et actrice guadeloupéenne qu’il a rencontrée lors du tournage du film la piscine. Et l’autre s’appelait Mireille Darc. Cette relation triangulaire fut la source d’inspiration du film The Love Mates de 1969. Mireille Darc a joué un rôle important dans ce film. Bamy a mis fin à cette relation pour devenir la dernière campagne de Jacques Brel. En 1960, Alain Delon a aussi eu une histoire avec Dalila. Ils se sont rencontrés à Paris en 1955 et sont devenus amis. Ils habitaient le même immeuble sur les Champs-Élysées. « Bonjour, il paraît que vous cherchez à me joindre ? » Pas besoin de présentations : même fatiguée, la voix d’Alain Delon est assurée et reconnaissable entre mille au téléphone. Oui, on voulait vraiment parler au dernier monstre sacré du cinéma français. Et encore plus ce dimanche, exactement quarante ans après la mort de Romy Schneider, le 29 mai 1982. Les deux acteurs ont formé un couple mythique à la ville (entre 1958 et 1963) et pour toujours à l’écran. De Christine (1958) de Pierre Gaspard-Huit à L’Assassinat de Trotsky (1972) de Joseph Losey, en passant par les iconiques Plein Soleil (1960) de René Clément et La Piscine (1969) de Jacques Deray, ils ont tourné quatre fois ­Granier-Deferre devait les réunir en juillet 1982 pour le bien nommé L’Un contre l’autre. Le projet a été abandonné avec le décès de Romy. Alain Delon, lui, n’a plus tourné depuis sa savoureuse apparition en Jules César dans Astérix aux Jeux olympiques (2008). Affaibli par un AVC en août 2019 et marqué par les disparitions successives de ses femmes et amis, il se repose entre la Suisse et son manoir de Douchy (Loiret).Il y a quarante ans disparaissait Romy Schneider. Que vous reste-t-il d’elle ?Je n’arrive pas à croire que c’était il y a déjà quarante ans. Je pense à elle tous les jours. Elle est sûrement plus heureuse où elle est qu’elle l’était alors. Vous savez, sa mort ne m’a pas surpris. J’avais eu un pressentiment. Ce n’est pas que Romy voulait mourir, mais elle ne pouvait pas continuer à vivre depuis que son fils était disparu si tragiquement l’année d’avant [David, 14 ans, s’est tué en escaladant le mur d’enceinte de la maison familiale]. David était sacré pour elle. À partir de ce jour-là, j’ai senti qu’elle allait partir vite, qu’elle ne le supporterait n’avez pas assisté à ses obsèques. Pourquoi ?Je ne voulais pas être la cible des photographes, c’était du voyeurisme. Je suis allé me recueillir sur sa tombe quelques jours plus tard, pour être seul avec elle, sans personne. En revanche, je suis allé la veiller chez elle. Je lui ai écrit une lettre, que j’ai souvent lue depuis à la télévision. J’ai pris une photo d’elle morte sur son lit, que je garde dans mon portefeuille : Romy a l’air de dormir d’un sommeil profond, elle est magnifique. Je la regarde souvent…Vous vous souvenez de votre première rencontre, en 1957, pour tourner Christine ?J’étais allé la chercher à Orly avec des fleurs, comme me l’avaient demandé les producteurs du film. Elle a été surprise de voir un abruti souriant bêtement avec son bouquet. Elle a demandé qui j’étais à sa mère, qui lui a répondu : « Je crois que c’est ton partenaire, Alain Delon. » Ça s’est mieux passé le soir : on a dîné tous ensemble au Lido avec Jean-Claude Brialy, qui parlait allemand. Par la suite, Romy a très vite appris le quatre films ensemble, quel est votre tournage préféré ?Notre meilleur moment, cela a été en dehors des tournages, dans la vraie vie. On s’est beaucoup aimés, elle est venue s’installer chez moi et on a été très heureux. Des films qu’on a tournés ensemble, La Piscine [1969, de Jacques Deray] est le plus grand de tous. Je l’avais imposée alors que les producteurs voulaient plutôt d’autres actrices dont j’ai oublié les noms [Jeanne Moreau, Angie Dickinson ou Monica Vitti]. Je leur ai dit : vous me faites chier, ce sera Romy Schneider ou il n’y aura pas de film ! Elle était un peu en perte de vitesse à cette époque-là et ça me faisait de la peine car je trouvais qu’elle était parfaite pour le personnage. C’est pour ça que j’ai insisté. Elle y est formidable et magnifique. La Piscine a été un cap important pour Romy. Elle a pu faire des grands films ensuite avec Claude Sautet et d’ lui avez aussi permis de rencontrer Luchino Visconti…Oui, elle était passée sur le tournage de Rocco et ses frères [1960]. Luchino l’a ensuite fait jouer au théâtre avec moi à Paris [Dommage qu’elle soit une putain en 1961] puis dans des films [Boccace 70 et surtout Ludwig ou le Crépuscule des dieux]. Romy était une très grande actrice. Il y a une rétrospective en ce moment à la Cinémathèque à Paris . Je vais y aller avant qu’elle se termine, fin disait que vous avez été l’homme le plus important de sa vie…Elle n’en a pas eu énormément non plus, mais j’ai compté pour elle, oui. J’ai été son premier grand amour et elle a été mon premier grand amour aussi. On a vécu ensemble, on faisait le même métier. Quand on rentre chez soi, on est comme les autres, avec nos problèmes. Romy n’était pas quelqu’un de profondément heureux. Elle l’a été avec moi, même si elle a été malheureuse aussi… Elle faisait des efforts pour être Romy Schneider, celle que tout le monde attendait. Vous savez, ce n’est pas facile d’être acteur quand on est Romy."Mon rêve, en fait, ce serait de tourner Le Crépuscule d’un fauve, un beau sujet de Janne Fontaine"Quand on est Alain Delon aussi ?Moi, c’est différent. Je suis un homme et ce sont les femmes qui m’ont fait acteur en me poussant vers le cinéma alors que je n’avais aucune formation. J’ai connu une époque fabuleuse, quand j’étais Alain Delon et que je tournais comme un fou. J’étais heureux quand je faisais des films, j’adorais le cinéma. Je le suis moins depuis que je suis un ancien acteur. Je vis de mes souvenirs…Lors de notre dernière rencontre, en 2019, vous disiez vouloir tourner un dernier film sous la direction d’une femme, Lisa Azuelos ou Maïwenn. Un projet existe-t-il ?J’ai eu beau leur faire savoir que j’avais envie, aucune ne m’a proposé quelque chose, c’est dommage. Ce serait pourtant formidable de tourner avec une femme. J’ai reçu d’autres propositions, mais je n’ai pas répondu. Je suis contre le combat de trop comme on dit chez les boxeurs. Mon rêve, en fait, ce serait de tourner Le Crépuscule d’un fauve, un beau sujet de Janne Fontaine [une pièce écrite pour lui qui raconte les souvenirs d’un flic retraité après un accident]. Ça se serait un dernier juillet, le festival de La Rochelle va vous rendre hommage. Vous y serez ?Cet hommage me fait très plaisir, je suis énormément touché. Mais je ne suis pas certain d’aller à La Rochelle. Il y aura du monde, c’est risqué par rapport au Covid. Je ne suis quand même pas intouchable. C’est pour ça que je vais sûrement y envoyer ma fille [Anouchka].Des 21 de vos films qui seront projetés, de Christine (1958) à Nouvelle Vague (1990) de Godard, quel est votre préféré ?Il y en a beaucoup, d’époques différentes. Je pense que le plus beau et le plus important, c’est Plein Soleil [1960], mon premier avec René ­Clément. Mais il y a aussi Rocco et ses frères, Deux hommes dans la ville [1973], Monsieur Klein [1976], évoquiez la crainte du Covid. Comment avez-vous traversé la pandémie ?C’était terrible et effrayant. Même pendant la guerre, on n’avait pas connu ça. J’ai plein d’amis qui ont été touchés et s’en sont sortis, mais il ne fallait pas se voir, se toucher, se serrer la main, s’embrasser. Encore aujourd’hui il faut faire attention à tout."Je trouve que la vie est devenue insupportable, elle ne me fait plus beaucoup envie"Comment allez-vous depuis votre AVC, en 2019 ?Comme quelqu’un de 87 ans [il ne les aura qu’en novembre]. Physiquement, je me sens plutôt bien même si je suis fatigué et que je marche avec une canne. Mais on ne va pas se faire du cinéma : on sait où on va, comment ça finit. Tous mes amis sont partis, Jean-Paul [Belmondo] l’année dernière. Romy, Mireille [Darc], Nathalie [Delon], toutes les femmes de ma vie sont parties aussi. La seule qui reste, c’est Brigitte [Bardot]. Nous sommes très amis. On échange souvent, un peu comme deux vieux cons qui parlent de ce qu’ils ont connu et traversé ! On parle aussi du jour où on ne sera plus là. Je lui dis que j’espère qu’elle partira avant moi pour que je fasse un éloge dans l’église. Elle répond : j’espère que ce sera toi avant !À quoi ressemblent vos journées ?J’ai 55 hectares à Douchy, je profite de la nature, du calme, du repos. Je suis pratiquement seul avec mes animaux. J’ai quelqu’un avec moi, mais je ne reçois pas beaucoup de monde. Je lis la presse tous les jours. Ce qui se passe ne me réjouit pas, c’est un enchaînement d’informations sinistres. Tous les jours, il y a un scandale, un viol, une tuerie d’enfants. Ne me dites pas que le monde est heureux ! Je trouve que la vie est devenue insupportable, elle ne me fait plus beaucoup souhaitez toujours être enterré avec vos chiens à Douchy ?Non, ce sera trop compliqué, notamment par rapport à la loi. Je rejoindrai peut-être ma mère, enterrée à Bourg-la-Reine. Ou bien ailleurs. Je ne sais pas encore. Je veux surtout avoir la paix. Je n’ai pas peur de mourir. C’est normal, on y va tous. Mais j’ai peur de ­souffrir. Je ne veux pas finir dans un lit à l’ pensez-vous de l’euthanasie ?Je suis pour. En Suisse, c’est possible : on arrive avec ses amis, on fait un dernier discours, puis le médecin vous fait une piqûre devant vos amis et c’est fini en France a une femme au poste de Premier ministre, c’est important ?Élisabeth Borne est Première ministre, ce n’est pas une actrice ou une danseuse ! Elle m’a l’air d’être quelqu’un de compétent, lucide et efficace. J’espère que ça se passera gaulliste que vous êtes a soutenu Valérie Pécresse. Son échec vous a-t-il surpris ?Ça m’a surtout surpris et choqué pour elle. Valérie est une femme bien. Elle s’est donnée à fond, mais elle s’est peut-être perdue."Il était le fils d’Alain Delon, ce n’est pas facile"Qu’avez-vous pensé de l’autobiographie de votre fils Anthony, Entre chien et loup ?Il y a des choses bien, d’autres moins. Il a aujourd’hui presque 60 ans, un âge où il faut réfléchir comme un homme de cet âge plutôt que comme un gamin. Ce qui lui fait plaisir me fait beaucoup de mal. C’est dur pour un père. Mais ce sont ses souvenirs… C’est sans doute une façon de tuer le vous décrit comme violent mais il vous pardonne et parle beaucoup d’amour…Oui, bien sûr. Mais tous les enfants ne font pas ça. Je n’ai pas été épouvantable avec lui. J’ai été un père sérieux et strict, c’est tout. Mais il était le fils d’Alain Delon, ce n’est pas facile. French actor Alain Delon and the German actress Romy Schneider, who in the 1960s was named the most beautiful woman in the world, fell in love at first sight when they met on the set of the film La Piscine (The Swimming Pool), which was filmed in France in 1965. They were young, charming, and very attractive, and their feelings have not faded with time and have grown stronger from one year to another, although they were almost twenty years apart in age. An Overview Alain Delon (October 19, 1935, in Sceaux) – French actor, film producer, singer. He is one of France’s most popular film stars and has a large international audience. His career has lasted more than 50 years; he plays in more than 110 films. Alain De Lourd was interested in sports while studying at school. After studying literature, he began his career as an actor appearing on stage. In 1955, after watching his debut work on screen with Jean Gabin playing Ramoneur directed by Georges Clouzot, he signed a contract with Pathé Films. How the Romance Started To open a new movie about Paris, Alain-Delon went to Karlovy Vary. While there, he met with co-star Henri Vidal. He said that his wife would love to meet the French actress. Alain immediately agreed, although at that time they had not yet worked together in any film. So they were introduced to each other in London and fell in love right away. At first, everything was going fine, but already after a couple of weeks, it turned out that their feelings were stronger than both had imagined at first sight. They began to quarrel for very silly reasons. They especially liked to argue about how much money should be spent on clothes for themselves – for Romy’s dresses were always expensive; she also liked shopping and looking around boutiques. For example, one day she bought an expensive dress from Gucci in New York City, followed by another fashionable piece from Max Mara – in a single day! In addition, they argued because of jealousy: Alain did not like when Romy was photographed or interviewed by journalists without him being present. And once he even knocked down one such photographer who dared approach her without him knowing anything. On another occasion, during filming in Milan, he forced her to publicly admit her infidelity. So during filming, Romy confessed to having relations with two men: director Vittorio De Sica and actor Marcello Mastroianni (the latter three years older than Alain). It is curious that at first, she confessed only by writing these words on paper before the eyes of all those present. But seeing that no one believed it anyway, finally decided to confess face-to-face (right before De Sica himself), which made things even worse between them. After that, they continued to insist on reconciling several times until at last officially broke up in 1974. As soon as she filed for divorce, Delon found a girlfriend almost immediately: American tennis player Mimi Donaldson. During their relationship (which lasted five years) the woman bore him four children, whom Delon later adopted himself. Break Up / Separation On 12 March 1973, Alain Delon decided to break up with his beloved wife of four years Romy Schneider. Before that, he had fallen in love with an unknown German actress during one of his concerts. The break-up became a scandalous media event because of its cruelty and lasted for eight months. Until today, there is no other public breakup known to have been quite as harsh as their one. In addition to many insults, it was alleged that Schneider released nude photos of her former husband during photo sessions for L’homme de nulle part (1974). She later married a Greek doctor – Vassilis Charalambopoulos (with whom she gave birth to twins). Delon, who never remarried again, did not tolerate any intrusion on his private life after he broke up with Schneider. This includes press coverage of all subsequent relationships. However, nowadays both are reconciled again and speak highly of each other when asked about it by journalists. Final Days and Death Their lives have been filled with troubles from early times. It all started with Alain’s affair with Romy’s sister, Simone Schmidt. This gave rise to a lifelong hatred between the two women. Later, after years of marriage and two children, they divorced because of his infidelity. He fell in love with Dutch actress Martine Bax and wanted to marry her despite their 18-year age difference. On May 27, 1980, Alain’s 43rd birthday, he married Martine, who was 20 years younger than him but died a year later on June 1st while trying to walk through an open window in her Paris apartment without looking down. Her husband rushed her to hospital but she never regained consciousness following a fatal fall at their Paris apartment. She suffered multiple fractures of her cervical vertebrae that resulted in death by asphyxiation. She never woke up again until she reached heaven. They had just gotten back together after having separated when he found out about her engagement with another man. His life came to an end on August 30th, 1996 when Alfama was returning home by moped, riding against traffic, and hit by another vehicle driven by a 17-year old girl that didn’t see him. Member since December 29, 2021

alain delon about romy schneider